Türkiye’nin Güvenliğinde Bir Teminat Unsuru: NATO Antlaşması’nın 5. Maddesi Üzerine Bir Değerlendirme

Türkiye, Sovyet tehdidine karşı NATO Antlaşması’nın 5. Maddesi gereğince güvenliğini temin etmek amacıyla 1952’de NATO üyesi oldu. Ancak son yıllarda Türkiye’de 5. maddenin kolektif güvenlik bağlamında ne kadar etkili olduğu tartışma konusu olmuştur. Bu çalışma, Türk tarafının “Birimiz hepimiz, hepimiz birimiz için” mottosuyla da meşhur ilgili maddenin faydalarıyla ilgili görüşlerini incelemiş ve gerçeklerle iddiaların birbirinden farklı ve birbirleriyle çatışma içinde olduğu sonucuna varmıştır. Çalışma, NATO üyeliğinin Türkiye’yi koruduğunu ve Türkiye’nin durumunun kolektif savunma bağlamında diğer üyelerden farklı olmadığını iddia etmektedir. Ayrıca üyelerin 5. maddeye olan güveninin eridiği ve ittifaka olan sadakatinin azaldığı öne sürülmektedir. Bunun yanında, bazı NATO üyelerinin pasif duruşlarının Türkiye’nin NATO’dan uzaklaşmasına neden olduğu savunulmaktadır. Yöntem olarak, literatür taramasının yanı sıra, uluslararası araştırmalar ve NATO’nun sorumlulukları incelenmiştir. Çalışma, Türkiye’nin NATO’daki durumunu inceleyerek literatüre katkıda bulunmayı amaçlamaktadır.